เพียงพอเราแก่ เราจะเป็นผู้ใหญ่ยังไง ให้ลูกหลานรัก

[PostDD]

อยู่ไปนานๆให้บุตรหลานเคารพนับถือรัก ไม่ใช่ว่าอยู่นานเพราะกินข้าว แม้กระนั้นเมื่อแก่ขึ้นแล้ว

ควรดำเนินชีวิตให้มีความสุขเยอะขึ้น ตามอายุของพวกเรา แบบนี้ชีวิตจะสุขมากมาย

1. แก่ขึ้น แต่ว่าจำเป็นต้องรู้จักตั ดใจ

อะไรบางอย่างเมื่อสู ญเสี ยไปแล้ว ก็อย่าได้ยึดติด ปล่อยวาง คิดให้ได้ว่าแต่ก่อนมันก็มิได้เป็นของพวกเราอยู่แล้ว

รวมทั้งวันสุดท้ายในชีวิต คุณก็เอาอะไรไปไม่ได้แม่แต่อย่างเดียว จงตั ดใจให้ได้ในสิ่งที่สู ญไปแล้ว แล้วจะเป็นสุขกับสิ่งที่ยังมีอยู่ได้

2. เมื่อแก่ขึ้น ให้รู้จักปลง

ควรปล่อยวางเรื่องราวบางสิ่งบางอย่าง ที่จึงควรปลดปล่อย หัวใจของผู้คนแบกรับได้อย่างจำกั ด อย่าเอาแต่ฝังใจ

ปล่อยวางตำแหน่ง ฐานะที่เคยดำรง วางอดีตกาล แล้วควรศึกษาการใช้ชีวิตในตอนนี้ ให้แฮปปี้ในวัยแก่ซะ

3. ควรจะรู้จัก วางอารมณ์

สังคมในอดีต ก็มีความย ากของคนในอดีตเช่นกัน ส่วนสังคมในขณะนี้ ก็มีความย ากของคนภายในปัจจุบันนี้

ด้วยเหตุผลดังกล่าว อย่าเอาความคิดของเรามาเป็นที่ตั้ง ไม่สบอารมณ์อะไร ก็ว่าลูกหลานเอาความนึกคิดตนเป็นที่ตั้ง


หากทำเช่นนั้นคราวหนึ่ง ความดีจะหายไปครั้งหนึ่งเลยล่ะ บุญบารมีของลูกหลานหายไปส่วนใดส่วนหนึ่ง


นั่นด้วยเหตุว่าพ่อแม่เป็นพระพรหมของลูก ถ้าคอยแช่ ง ด่ า ลูกหลานจะก้าวหน้าได้ยังไง

4. อายุมากขึ้น เปรียบราวกับไม้ใกล้ฝั่ง

ตั ณหาจำต้องลดน้อยลง ความโล ภ โกรธ หลง จำต้องลด คุณงามความดีความขรึมจำเป็นจะต้องเพิ่มขึ้นเรื่อยๆนะ

ความปรานี กรุณา มุทิตา อุเบกขา ต้องมากมาย เตือนตนเองไว้เสมอว่า อยู่ให้บุตรหลานนับถือรัก

ไม่ใช่ว่า อยู่ให้บุตรหลานเขา หวา ดกลั วจนกระทั่งบุตรหลาน ไม่มีผู้ใดอย ากใกล้

5. จำต้องรู้จักวางมือ ปล่อยวาง

คุณไม่มีวันดำเนินงานไปได้ตลอดหรอกนะ หรืออยู่ดูแลบุตรหลานไปจนกระทั่งวันสุดท้าย

เพราะฉะนั้น จะต้องรู้จักวางมือ บุตรหลานมีโชคดี เขาทางเท้าของบุตรหลานเอง


ถ้าคิดแทนไปหมดทุกๆอย่างเลย คุณนั่นแหละที่จะอิดโรยตลอดไป เนื่องจากว่าวันหนึ่งที่คุณจากไป


พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ยังไงล่ะ การรู้จักวางมือเป็นการฝึกหัด ไว้ใจในลูกหลานของเรา รวมทั้งเป็นการช่วยเหลือเขาไปในตัวด้วย
ผู้ใหญ่
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13553/
Tags : สูงอายุ